Update
Door: Juul
Blijf op de hoogte en volg Juul
28 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Missoula
Hi schatten van mijn harten,
Excuses!! Het is veel te lang geleden dat ik iets heb gepost, maar dat ga ik waarschijnlijk vanaf nu elke keer doen. Een keertje per maand. Of misschien iets vaker, want ik kom er nu achter dat ik me nauwelijks kan herinneren wat ik begin oktober heb gedaan. Eventjes de fotootjes erbij halen!
Hmmm balen, dat heeft niet echt geholpen. Ik ga gewoon vertellen wat ik me nog kan herinneren. Op 3 oktober heb ik voor het eerst dit seizoen sneeuw gezien. Als je het mij vraagt, had dat nog wel ietsjes langer mogen duren. Steve en Darci vertelden mij dat de sneeuw hier wel een paar maanden blijft liggen, tot het in maart/april begint te smelten. Vreselijk lange winter dus. Daar moeten we aan wennen. Gelukkig smolt de sneeuw dezelfde dag nog, dus ik kan me nog even vasthouden aan het idee van groen gras, groene bomen (tegenwoordig bruin, because fall is cominggggg), zichtbare wegen, blote handen etc.
Dat weekend had ik een verjaardagsfeestje van Amy. We gingen met een groep van 8 meiden naar Fairmont Hot Springs. Dat schijnt normaal te zijn, dat je ergens heen gaat en daar een nacht verblijft. We vertrokken ergens in het begin van de middag en kwamen middag op de dag aan bij het hotel. Na een uitgebreide Subway lunch, trokken we onze zwemkleding aan en de rest van de dag (en nacht) hebben we in het water gelegen. Er was een binnenzwembad en een paar zwembaden in de buitenlucht. Het was best wel koud buiten, dus de enorm warme buitenzwembaden waren zeker geen verkeerd vooruitzicht terwijl we een sprintje trokken van het gebouw naar buiten én dood aan het vriezen waren. Dat sprintje was waarschijnlijk wel 5 hele meters. Rond een uur of half 1 in de avond, while everyone was having fun, verdronk ik bijna om de paar seconden, omdat ik ontzettend moe was. That’s what happens als je niet meer gewend bent om nog zo laat wakker te zijn. Nu ik erover nadenk, is dat best wel sneu. 17 jaar en al kapot rond half 1. Dus ik ging op een gegeven moment naar boven. 5 minuten later kwamen Amy en haar zusje de hotelkamer binnen. Gelukkig was ik niet de enige die moe was, Amy’s zusje van 11 was ook moe. Pfieuw. Ik sliep op de kamer met Sisse, Vanova, Amy en haar zusje. De volgende ochtend, na een donut als ontbijt, gingen we weer op de terugreis naar huis. De rest van de dag was ik moe.
Als ik het goed heb, hadden we dat weekend erop onze laatste wedstrijd. Zo jammer… We moesten spelen tegen Helena, de hoofdstad van Montana. Het werd 1-1. De eerste helft mocht ik ongeveer 20 minuten spelen, en de tweede helft wilde Josh (de trainer) me de laatste 5 minuten nog het veld in laten gaan. Na al mijn kleren uit te hebben gedaan, ging ik staan op de plek om gewisseld te sturen. Ik heb daar 5 minuten gestaan. Beetje teleurstellend, ik had niet gedacht dat de eerste helft mijn laatste speelminuten zouden worden. Mijn voetbalseizoen was kort, maar krachtig. Ik vond het super leuk om elke dag na school met Sisse mee naar huis te gaan en ons klaar te maken om vervolgens met de fiets (!) naar de training te fietsen. Ik heb voor het eerst aan een teamsport gedaan en ik heb de voor- en nadelen ervaren. Er zaten me toch een paar bitches in mijn team. Ik ga geen namen noemen, but they know who I’m talking about. Sommigen konden voor mijn gevoel alleen maar zeuren, sommigen zeiden echt nare dingen. En dan vooral achter je rug om. Ofcourse. Maar over het algemeen vond ik het heel leuk en heb ik een paar hele leuke meiden leren kennen. Mijn leven ziet er nu wel een stuk anders uit. Na school naar huis, huiswerk en vooral veel meer vrije tijd. Saai. Ik zit op dit moment na te denken over een sport in de winter. Misschien ijshockey. Of dansen. Daar moet ik me nog even in verdiepen.
Datzelfde weekend heb ik Cole ontmoet, de broer van Darci. Hij zit in het leger. Op vrijdag gingen we uiteten, op zaterdag, na mijn laatste wedstrijd, vierden we de verjaardag van Rhianna (met een super lekkere taart) en op zondag kwam de familie ontbijten bij ons. Zelfs mijn eigen familie zie ik niet zoveel, haha.
Vorige week gingen Sisse en ik kijken bij het optreden van het koor op school. Mio zit ook in het koor. We waren allebei echt impressed. Ik had niet gedacht dat ik er zo van onder de indruk kon zijn. Ze waren echt goed!
Vorige week had maar 3 schooldagen, dus donderdag en vrijdag waren we vrij. Op donderdag stond ik heel vroeg op om met Darci mee te kunnen rijden naar de stad. Ze zette me af bij Sisse en daar kroop ik weer in bed. We gingen eerst mee met haar hostmom en sister naar de gym. Het was een gym voor vrouwen en tijdens dat uur waren er vooral moeders van rond de 45. Het was ZO zwaar. Al die moeders waren beter in shape dan wij, Sisse, Lucia en ik. Awkward…….. Verder stond het beklimmen van de M op het programma (zoek maar op) en we wilden ook graag gaan kijken voor een Halloween kostuum. Nadat we waren bijgekomen van de zware exercise en een kopje koffie ophadden, gingen we naar huis om vervolgens naar de M te gaan. Het was die dag echt lekker weer en eenmaal boven was het uitzicht over Missoula zeker de moeite waard. Na ruim een uur boven te hebben gezeten, gingen Sisse en ik naar beneden. We hebben geluncht in een sushi restaurant en daarna gingen we op weg naar een Halloween store, die blijkbaar aan de andere kant van de stad zat. Dus wij op onze fietsjes naar die winkel. Het was zo lekker om zelf op pad te zijn, zelf te beslissen waar en wanneer we ergens heen gingen! Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, is Halloween hier best wel een dingetje. Eenmaal aangekomen bij de winkel, keken we onze ogen uit. Kostuums, accessoires, poppen, bewegende dingen, sprekende dingen enzovoort enzovoort. We hadden duidelijk niet genoeg tijd om hier iets te gaan vinden. Gelukkig was Darci zo lief om ons aan het eind van de middag weer naar de winkel te rijden. Na een hele tijd in de winkels te hebben doorgebracht, hadden we eindelijk beiden wat gevonden en gingen we op weg naar huis. Die avond was het movie night en de volgende ochtend was het movie morning en die middag was het movie … Maar op een gegeven moment was het dan toch tijd om ons klaar te gaan maken voor de Halloween party. Volgens mij zijn we bijna 2 uur bezig geweest met onze make-up. Ik heb nog nooit zoveel tijd en moeite in make-up gestoken. Maar het resultaat mocht er zeker zijn, al zeg ik het zelf. Het feestje was heel leuk, met spelletjes, eten, spelletjes, eten. Ik heb zelfs een Award gewonnen voor engste kostuum! De rest van het weekend heb ik niet zoveel gedaan.
Afgelopen maandag kwam er iemand van EF om te kijken hoe het met me ging en ze gaat waarschijnlijk iets organiseren voor alle students uit Montana om in december iets te gaan doen.
Gisteren gingen Sisse en ik na school de stad in. We hebben wat winkels bezocht en we zijn naar Bernice’s Bakery geweest. Ook hebben we een bruidswinkel bezocht, want Prom komt al over 7 maanden de hoek omkijken! Beter te vroeg dan te laat! Ze hadden echt mooie jurken.
Op dit moment (vrijdag) zit ik in de auto op weg naar de ouders van Darci met Darci en Cami. We komen vanavond waarschijnlijk rond een uur of 10 aan. Morgen gaan we jagen! Maar geen geweer voor mij, want ik heb geen license. Dus ik mag kijken! Ik heb een outfit geleend om morgen te dragen, lekker legerprintje/bomen printje. Verder gaan we pompoenen uitsnijden en misschien mijn eerste bezoekje naar de kerk.
Groetjessssssss
Excuses!! Het is veel te lang geleden dat ik iets heb gepost, maar dat ga ik waarschijnlijk vanaf nu elke keer doen. Een keertje per maand. Of misschien iets vaker, want ik kom er nu achter dat ik me nauwelijks kan herinneren wat ik begin oktober heb gedaan. Eventjes de fotootjes erbij halen!
Hmmm balen, dat heeft niet echt geholpen. Ik ga gewoon vertellen wat ik me nog kan herinneren. Op 3 oktober heb ik voor het eerst dit seizoen sneeuw gezien. Als je het mij vraagt, had dat nog wel ietsjes langer mogen duren. Steve en Darci vertelden mij dat de sneeuw hier wel een paar maanden blijft liggen, tot het in maart/april begint te smelten. Vreselijk lange winter dus. Daar moeten we aan wennen. Gelukkig smolt de sneeuw dezelfde dag nog, dus ik kan me nog even vasthouden aan het idee van groen gras, groene bomen (tegenwoordig bruin, because fall is cominggggg), zichtbare wegen, blote handen etc.
Dat weekend had ik een verjaardagsfeestje van Amy. We gingen met een groep van 8 meiden naar Fairmont Hot Springs. Dat schijnt normaal te zijn, dat je ergens heen gaat en daar een nacht verblijft. We vertrokken ergens in het begin van de middag en kwamen middag op de dag aan bij het hotel. Na een uitgebreide Subway lunch, trokken we onze zwemkleding aan en de rest van de dag (en nacht) hebben we in het water gelegen. Er was een binnenzwembad en een paar zwembaden in de buitenlucht. Het was best wel koud buiten, dus de enorm warme buitenzwembaden waren zeker geen verkeerd vooruitzicht terwijl we een sprintje trokken van het gebouw naar buiten én dood aan het vriezen waren. Dat sprintje was waarschijnlijk wel 5 hele meters. Rond een uur of half 1 in de avond, while everyone was having fun, verdronk ik bijna om de paar seconden, omdat ik ontzettend moe was. That’s what happens als je niet meer gewend bent om nog zo laat wakker te zijn. Nu ik erover nadenk, is dat best wel sneu. 17 jaar en al kapot rond half 1. Dus ik ging op een gegeven moment naar boven. 5 minuten later kwamen Amy en haar zusje de hotelkamer binnen. Gelukkig was ik niet de enige die moe was, Amy’s zusje van 11 was ook moe. Pfieuw. Ik sliep op de kamer met Sisse, Vanova, Amy en haar zusje. De volgende ochtend, na een donut als ontbijt, gingen we weer op de terugreis naar huis. De rest van de dag was ik moe.
Als ik het goed heb, hadden we dat weekend erop onze laatste wedstrijd. Zo jammer… We moesten spelen tegen Helena, de hoofdstad van Montana. Het werd 1-1. De eerste helft mocht ik ongeveer 20 minuten spelen, en de tweede helft wilde Josh (de trainer) me de laatste 5 minuten nog het veld in laten gaan. Na al mijn kleren uit te hebben gedaan, ging ik staan op de plek om gewisseld te sturen. Ik heb daar 5 minuten gestaan. Beetje teleurstellend, ik had niet gedacht dat de eerste helft mijn laatste speelminuten zouden worden. Mijn voetbalseizoen was kort, maar krachtig. Ik vond het super leuk om elke dag na school met Sisse mee naar huis te gaan en ons klaar te maken om vervolgens met de fiets (!) naar de training te fietsen. Ik heb voor het eerst aan een teamsport gedaan en ik heb de voor- en nadelen ervaren. Er zaten me toch een paar bitches in mijn team. Ik ga geen namen noemen, but they know who I’m talking about. Sommigen konden voor mijn gevoel alleen maar zeuren, sommigen zeiden echt nare dingen. En dan vooral achter je rug om. Ofcourse. Maar over het algemeen vond ik het heel leuk en heb ik een paar hele leuke meiden leren kennen. Mijn leven ziet er nu wel een stuk anders uit. Na school naar huis, huiswerk en vooral veel meer vrije tijd. Saai. Ik zit op dit moment na te denken over een sport in de winter. Misschien ijshockey. Of dansen. Daar moet ik me nog even in verdiepen.
Datzelfde weekend heb ik Cole ontmoet, de broer van Darci. Hij zit in het leger. Op vrijdag gingen we uiteten, op zaterdag, na mijn laatste wedstrijd, vierden we de verjaardag van Rhianna (met een super lekkere taart) en op zondag kwam de familie ontbijten bij ons. Zelfs mijn eigen familie zie ik niet zoveel, haha.
Vorige week gingen Sisse en ik kijken bij het optreden van het koor op school. Mio zit ook in het koor. We waren allebei echt impressed. Ik had niet gedacht dat ik er zo van onder de indruk kon zijn. Ze waren echt goed!
Vorige week had maar 3 schooldagen, dus donderdag en vrijdag waren we vrij. Op donderdag stond ik heel vroeg op om met Darci mee te kunnen rijden naar de stad. Ze zette me af bij Sisse en daar kroop ik weer in bed. We gingen eerst mee met haar hostmom en sister naar de gym. Het was een gym voor vrouwen en tijdens dat uur waren er vooral moeders van rond de 45. Het was ZO zwaar. Al die moeders waren beter in shape dan wij, Sisse, Lucia en ik. Awkward…….. Verder stond het beklimmen van de M op het programma (zoek maar op) en we wilden ook graag gaan kijken voor een Halloween kostuum. Nadat we waren bijgekomen van de zware exercise en een kopje koffie ophadden, gingen we naar huis om vervolgens naar de M te gaan. Het was die dag echt lekker weer en eenmaal boven was het uitzicht over Missoula zeker de moeite waard. Na ruim een uur boven te hebben gezeten, gingen Sisse en ik naar beneden. We hebben geluncht in een sushi restaurant en daarna gingen we op weg naar een Halloween store, die blijkbaar aan de andere kant van de stad zat. Dus wij op onze fietsjes naar die winkel. Het was zo lekker om zelf op pad te zijn, zelf te beslissen waar en wanneer we ergens heen gingen! Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, is Halloween hier best wel een dingetje. Eenmaal aangekomen bij de winkel, keken we onze ogen uit. Kostuums, accessoires, poppen, bewegende dingen, sprekende dingen enzovoort enzovoort. We hadden duidelijk niet genoeg tijd om hier iets te gaan vinden. Gelukkig was Darci zo lief om ons aan het eind van de middag weer naar de winkel te rijden. Na een hele tijd in de winkels te hebben doorgebracht, hadden we eindelijk beiden wat gevonden en gingen we op weg naar huis. Die avond was het movie night en de volgende ochtend was het movie morning en die middag was het movie … Maar op een gegeven moment was het dan toch tijd om ons klaar te gaan maken voor de Halloween party. Volgens mij zijn we bijna 2 uur bezig geweest met onze make-up. Ik heb nog nooit zoveel tijd en moeite in make-up gestoken. Maar het resultaat mocht er zeker zijn, al zeg ik het zelf. Het feestje was heel leuk, met spelletjes, eten, spelletjes, eten. Ik heb zelfs een Award gewonnen voor engste kostuum! De rest van het weekend heb ik niet zoveel gedaan.
Afgelopen maandag kwam er iemand van EF om te kijken hoe het met me ging en ze gaat waarschijnlijk iets organiseren voor alle students uit Montana om in december iets te gaan doen.
Gisteren gingen Sisse en ik na school de stad in. We hebben wat winkels bezocht en we zijn naar Bernice’s Bakery geweest. Ook hebben we een bruidswinkel bezocht, want Prom komt al over 7 maanden de hoek omkijken! Beter te vroeg dan te laat! Ze hadden echt mooie jurken.
Op dit moment (vrijdag) zit ik in de auto op weg naar de ouders van Darci met Darci en Cami. We komen vanavond waarschijnlijk rond een uur of 10 aan. Morgen gaan we jagen! Maar geen geweer voor mij, want ik heb geen license. Dus ik mag kijken! Ik heb een outfit geleend om morgen te dragen, lekker legerprintje/bomen printje. Verder gaan we pompoenen uitsnijden en misschien mijn eerste bezoekje naar de kerk.
Groetjessssssss
-
28 Oktober 2017 - 22:44
Arno En Liesbeth:
Yes, zijn we eens een keer de eersten!!!!! -
28 Oktober 2017 - 22:47
Harrie:
Weer een mooi stkje, Juul! Leuk om zo mee te lezen! -
28 Oktober 2017 - 22:51
Arno:
Blijf vooral regelmatig en uitgebreid posten. Het is vermakelijk, leerzaam en heel grappig om te lezen. Je hebt talent! -
28 Oktober 2017 - 22:55
Juul Hilberink:
Dat bepaal ik zelf wel ;) -
28 Oktober 2017 - 22:56
Ans Hilberink:
We zitten heerlijk op de bank, kachel aan, te genieten van je verhaal. Volgens mij geniet je van het leven daar. Andere feestjes en gewoonten, leuk hoor. Ben zo benieuwd hoe je er uit zag op de Halloween party. Foto ???? Veel plezier hoor lieve Juul, lieve groet Ans
-
28 Oktober 2017 - 23:33
Ruth Van Der Weijden:
wat super leuk dat je zo uitgebreid ons op de hoogte houdt van alles lief vriendinnetje!!
Wel iets vaker doen hoor, dan kan het noooooog gedetailleerder!
Loveyou
Kusjes Ruth -
29 Oktober 2017 - 00:48
Estra:
He Juul, leuk verhaal weer! Hoe is het met Cole afgelopen? -
29 Oktober 2017 - 11:00
Simone:
Hey Juul, ik was al even in afwachting van een nieuw reisverslag maar gelukkig daar was je dan! :)
Tjonge meis je zit helemaal in het leven daar. Zo ontzettend leuk, knap, leerzaam... en wat een bult aan levenservaring neem jij over tig maanden mee terug naar Nederland. Gisteren was er een meisje uit Vancouver bij ons chillen, zij is een jaar in Doetinchem in een gastgezin. Dan praten San en haar vrienden de hele avond Engels; dat is de omgekeerde wereld. Jouw Engels gaat als n speer zo te lezen! Liefs van ons allemaal! -
29 Oktober 2017 - 14:30
Jacqueline :
Wat een mooie verhalen, Juul! -
30 Oktober 2017 - 12:49
Sieneke Van De Sande:
Wouw wat een geweldig verslag ik hoop dat ik alles goed bij kan houden, met mij gaat het geweldig, maar dat zal je wel van je Oma horen. Veel plezier en geniet ervan.
Liefs Tante Sieneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
