It's the most wonderful time of the year
Door: Juul
Blijf op de hoogte en volg Juul
25 December 2017 | Verenigde Staten, Missoula
Oeps, die twee maanden vliegen voorbij… Al die tijd niks van me laten horen! Met mij gaat alles goed. Om eerlijk te zijn heb ik deze week wel een beetje heimwee naar huis, maar dat is logisch en het zal na de feestdagen vast wel weer overgaan. Ik heb heel veel zin in februari, als Leo en Roby naar Montana komen en we lekker gaan skiën. En dat is al heel snel! Zeker als je kijkt hoe de afgelopen vier maanden voorbij zijn gevlogen.
De laatste blog schreef ik toen we op weg waren naar de ouders van Darci, en heel toevallig, zijn we nu ook op weg naar de ouders van Darci in Joplin om daar kerst te vieren. We wilden eigenlijk gisteren die kant op gaan, maar dat moesten we uitstellen vanwege het weer. Het is op dit moment dik onder de -10 graden celsius. Verder is er flink wat sneeuw gevallen (WITTE KERST), waardoor de wegen gevaarlijk zijn/waren. En dat heb ik gezien. Afgelopen vrijdag ging ik met Karin (mijn coordinator) de stad in, en onderweg, van en naar Clinton, hebben we gezien dat er zo’n tien auto’s van weg geraakt waren. Er was zelfs een auto die tegen een paal gereden was, de paal was omgevallen, recht in de voorruit. Niet echt fijn om langs heen te rijden. Dus, pray for us.
Ik ga proberen om terug te halen wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen tijd.
Een paar dagen nadat we in Joplin waren, was het Halloween. Op school was er niet veel bijzonders aan, er waren maar een paar mensen verkleed. Een meisje sprong er wel echt tussenuit. Ze was verkleed als clown, en elke keer dat ze langsliep, liet ze me weer schrikken. Zoals de meeste mensen weten, ben ik een bangeschijter, maar ik durf te wedden dat iedereen wel iets zou voelen als zij langs zou lopen. Maar in het echte leven ziet ze er ook een beetje eng uit, de manier waarop ze naar je kijkt, dus ik denk niet dat ze daar heel erg haar best voor moest doen. Die avond gingen we Trick or Treating, een Amerikaanse gewoonte die ik toch best bijzonder vindt. Van papa en mama heb ik nooit langs de deuren gemogen om om snoep te vragen, bijvoorbeeld tijdens Sint Maarten. Hier in Amerika staan de mensen met smart op je te wachten om je snoep aan te reiken. Je hoeft er niet eens wat voor de zeggen. Bij 1 huis konden we kiezen tussen een mandarijn en snoep. Ik koos voor de mandarijn, healthy!!!
Op het eind van de avond vertelde ik tegen de mensen dat ik nu begreep waarom zoveel Amerikaanse kinderen te dik waren, half als grapje, half serieus, maar dat viel niet bij iedereen in de smaak… Eenmaal thuis aangekomen, zag ik de buit van de avond. Jeetje wat veel, hier kon ik wel mee doen tot januari! Gelukkig heeft Steve me hierbij geholpen en was het al lang op voor de decembermaand. Tussen Halloween en Thanksgiving heb ik, thanks to snapchat, mijn eerste sneeuw in Montana gezien, mijn naam op de truck geschreven met daarin de kerstboom die nu in Washington DC staat en mijn benen gewaxt met Sisse. Op 23 november was het Thanksgiving. Darci en ik hadden de dag ervoor al grote voorbereidingen gehad, zodat we op 23 november kalkoen, ham, diverse taarten (waaronder Nederlandse appeltaart), mashed potatoes, gravy, stuffing, cream corn, roasted carrots, cranberry sauce etc. etc.
Na de eerste ronde, hebben we football gekeken, en nadat de magen weer een beetje onder controle waren, begonnen sommigen aan hun tweede ronde. Die avond en de rest van de week hebben we de restjes gegeten. Dat weekend heb ik koekjes gebakken met twee meisjes uit Clinton, wat erg gezellig was. De volgende dag heb ik tiramisu gemaakt met een andere vriendin, dit was vooral omdat ze nog nooit tiramisu had gehad(???!!).
Op 2 december was de Christmas Parade. De parade begon met een driewieler die werd “getrokken” (de man was zelf ook gewoon aan het trappen) door een stuk of zes honden. De parade duurde iets van 30 minuten, met aansluitend de countdown waarna de enorme kerstboom in de stad verlicht werd. Daarna gingen Darci, Sisse en ik naar een sushi restaurant!!! Gelukkig hebben ze hier ook sushi, want anders had ik het echt niet volgehouden en was ik na 2 maanden al op weg naar huis. Die avond bleef Sisse slapen, en bleven we op tot 00:00 uur (lastig, want zoals ik al eerder heb gezegd is mijn ritme hier heel anders en ben ik totaal geen nachtmens) want ik was jarig!!! 18 jaar en ik mag nog steeds niks… lekker cliché. Papa en mama belden me om die tijd en lieten me mijn cadeautje zien: een foto album van mijn tot zoverre leven. Super leuk! Van Steve en Darci heb ik een super zacht deken gekregen en een huispakkie. Ik ben vooral heel erg blij met het deken en op dit moment rust mijn laptop erop. In de middag hebben we met een groep geschaatst, een overheerlijke taart gegeten en daarna gingen we naar huis en hebben we een film gekeken en zelf pizza gemaakt. En natuurlijk cadeautjes. Ik ben hartstikke verwend!
Op 5 december mocht ik thuis blijven om te werken aan school, iets wat papa en mama mij nooit hebben toegelaten, nice. Om de Nederlandse traditie hoog te houden, hebben we in de avond Sinterklaas gevierd! Ik heb ze wat filmpjes laten zien van intochten en uitleg gegeven over de Zwarte Piet discussie. Volgens mij vonden Steve en Darci het leuk om iets te leren over onze cultuur. En leuk om cadeautjes te krijgen.
Afgelopen weekend was het een druk, maar heel gezellig en leuk weekend. Op vrijdag na school gingen we naar Nicole’s huis, in de avond was er een basketball game op school waar Sisse en ik graag naartoe wilden, dus we gingen daar naartoe. Daarna weer terug naar Nicole. Om 22:00 uur stond bowlen op het programma, wat erg leuk was. Ik heb het eerste potje gewonnen. Om 00:00 uur was Nicole jarig. We zijn met z’n allen bij haar blijven slapen en de volgende ochtend kwam Darci me ophalen. Die dag was de Winter Dance! Dus ik moest me natuurlijk klaarmaken. Rond een uur of 4 ging ik onderweg naar Sisse, en halverwege kwam ik erachter dat ik mijn cadeautje voor Mio was vergeten, dus weer terug. Eenmaal bij Sisse aangekomen, kwam ik erachter dat ik mijn toilet tas was vergeten met daarin mijn make-up, nieuwe oorbellen, andere spullen. Baalde zo erg van mezelf! Toen ik het aan Darci vertelde, was ze zo lief om dat hele pokken end weer opnieuw te rijden. Zoooo lief! Dus uiteindelijk was het een hele leuke avond en iedereen zag er super mooi uit! Het was ook weer heel leuk om te dansen. Na de dance gingen we naar Mio’s huis om daar te slapen en de volgende ochtend hebben we zelfgemaakte pancakes gegeten en taart gegeten. Mmmmmmm.
Op zondag middag hadden we afgesproken met een ander meisje van EF uit Denemarken om te gaan bakken. Sisse had haar het weekend ervoor ontmoet en kwam ook mee. Ze hebben twee labrador pups, zo schattig! We hebben Deense pepernoten, koekjes met witte chocola en cranberry, rice crispy bars en cornflake cookies gebakken. Ook dat was gezellig!
Ik wens iedereen een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar. Zie jullie in 2018!
XXX
De laatste blog schreef ik toen we op weg waren naar de ouders van Darci, en heel toevallig, zijn we nu ook op weg naar de ouders van Darci in Joplin om daar kerst te vieren. We wilden eigenlijk gisteren die kant op gaan, maar dat moesten we uitstellen vanwege het weer. Het is op dit moment dik onder de -10 graden celsius. Verder is er flink wat sneeuw gevallen (WITTE KERST), waardoor de wegen gevaarlijk zijn/waren. En dat heb ik gezien. Afgelopen vrijdag ging ik met Karin (mijn coordinator) de stad in, en onderweg, van en naar Clinton, hebben we gezien dat er zo’n tien auto’s van weg geraakt waren. Er was zelfs een auto die tegen een paal gereden was, de paal was omgevallen, recht in de voorruit. Niet echt fijn om langs heen te rijden. Dus, pray for us.
Ik ga proberen om terug te halen wat ik allemaal heb gedaan de afgelopen tijd.
Een paar dagen nadat we in Joplin waren, was het Halloween. Op school was er niet veel bijzonders aan, er waren maar een paar mensen verkleed. Een meisje sprong er wel echt tussenuit. Ze was verkleed als clown, en elke keer dat ze langsliep, liet ze me weer schrikken. Zoals de meeste mensen weten, ben ik een bangeschijter, maar ik durf te wedden dat iedereen wel iets zou voelen als zij langs zou lopen. Maar in het echte leven ziet ze er ook een beetje eng uit, de manier waarop ze naar je kijkt, dus ik denk niet dat ze daar heel erg haar best voor moest doen. Die avond gingen we Trick or Treating, een Amerikaanse gewoonte die ik toch best bijzonder vindt. Van papa en mama heb ik nooit langs de deuren gemogen om om snoep te vragen, bijvoorbeeld tijdens Sint Maarten. Hier in Amerika staan de mensen met smart op je te wachten om je snoep aan te reiken. Je hoeft er niet eens wat voor de zeggen. Bij 1 huis konden we kiezen tussen een mandarijn en snoep. Ik koos voor de mandarijn, healthy!!!
Op het eind van de avond vertelde ik tegen de mensen dat ik nu begreep waarom zoveel Amerikaanse kinderen te dik waren, half als grapje, half serieus, maar dat viel niet bij iedereen in de smaak… Eenmaal thuis aangekomen, zag ik de buit van de avond. Jeetje wat veel, hier kon ik wel mee doen tot januari! Gelukkig heeft Steve me hierbij geholpen en was het al lang op voor de decembermaand. Tussen Halloween en Thanksgiving heb ik, thanks to snapchat, mijn eerste sneeuw in Montana gezien, mijn naam op de truck geschreven met daarin de kerstboom die nu in Washington DC staat en mijn benen gewaxt met Sisse. Op 23 november was het Thanksgiving. Darci en ik hadden de dag ervoor al grote voorbereidingen gehad, zodat we op 23 november kalkoen, ham, diverse taarten (waaronder Nederlandse appeltaart), mashed potatoes, gravy, stuffing, cream corn, roasted carrots, cranberry sauce etc. etc.
Na de eerste ronde, hebben we football gekeken, en nadat de magen weer een beetje onder controle waren, begonnen sommigen aan hun tweede ronde. Die avond en de rest van de week hebben we de restjes gegeten. Dat weekend heb ik koekjes gebakken met twee meisjes uit Clinton, wat erg gezellig was. De volgende dag heb ik tiramisu gemaakt met een andere vriendin, dit was vooral omdat ze nog nooit tiramisu had gehad(???!!).
Op 2 december was de Christmas Parade. De parade begon met een driewieler die werd “getrokken” (de man was zelf ook gewoon aan het trappen) door een stuk of zes honden. De parade duurde iets van 30 minuten, met aansluitend de countdown waarna de enorme kerstboom in de stad verlicht werd. Daarna gingen Darci, Sisse en ik naar een sushi restaurant!!! Gelukkig hebben ze hier ook sushi, want anders had ik het echt niet volgehouden en was ik na 2 maanden al op weg naar huis. Die avond bleef Sisse slapen, en bleven we op tot 00:00 uur (lastig, want zoals ik al eerder heb gezegd is mijn ritme hier heel anders en ben ik totaal geen nachtmens) want ik was jarig!!! 18 jaar en ik mag nog steeds niks… lekker cliché. Papa en mama belden me om die tijd en lieten me mijn cadeautje zien: een foto album van mijn tot zoverre leven. Super leuk! Van Steve en Darci heb ik een super zacht deken gekregen en een huispakkie. Ik ben vooral heel erg blij met het deken en op dit moment rust mijn laptop erop. In de middag hebben we met een groep geschaatst, een overheerlijke taart gegeten en daarna gingen we naar huis en hebben we een film gekeken en zelf pizza gemaakt. En natuurlijk cadeautjes. Ik ben hartstikke verwend!
Op 5 december mocht ik thuis blijven om te werken aan school, iets wat papa en mama mij nooit hebben toegelaten, nice. Om de Nederlandse traditie hoog te houden, hebben we in de avond Sinterklaas gevierd! Ik heb ze wat filmpjes laten zien van intochten en uitleg gegeven over de Zwarte Piet discussie. Volgens mij vonden Steve en Darci het leuk om iets te leren over onze cultuur. En leuk om cadeautjes te krijgen.
Afgelopen weekend was het een druk, maar heel gezellig en leuk weekend. Op vrijdag na school gingen we naar Nicole’s huis, in de avond was er een basketball game op school waar Sisse en ik graag naartoe wilden, dus we gingen daar naartoe. Daarna weer terug naar Nicole. Om 22:00 uur stond bowlen op het programma, wat erg leuk was. Ik heb het eerste potje gewonnen. Om 00:00 uur was Nicole jarig. We zijn met z’n allen bij haar blijven slapen en de volgende ochtend kwam Darci me ophalen. Die dag was de Winter Dance! Dus ik moest me natuurlijk klaarmaken. Rond een uur of 4 ging ik onderweg naar Sisse, en halverwege kwam ik erachter dat ik mijn cadeautje voor Mio was vergeten, dus weer terug. Eenmaal bij Sisse aangekomen, kwam ik erachter dat ik mijn toilet tas was vergeten met daarin mijn make-up, nieuwe oorbellen, andere spullen. Baalde zo erg van mezelf! Toen ik het aan Darci vertelde, was ze zo lief om dat hele pokken end weer opnieuw te rijden. Zoooo lief! Dus uiteindelijk was het een hele leuke avond en iedereen zag er super mooi uit! Het was ook weer heel leuk om te dansen. Na de dance gingen we naar Mio’s huis om daar te slapen en de volgende ochtend hebben we zelfgemaakte pancakes gegeten en taart gegeten. Mmmmmmm.
Op zondag middag hadden we afgesproken met een ander meisje van EF uit Denemarken om te gaan bakken. Sisse had haar het weekend ervoor ontmoet en kwam ook mee. Ze hebben twee labrador pups, zo schattig! We hebben Deense pepernoten, koekjes met witte chocola en cranberry, rice crispy bars en cornflake cookies gebakken. Ook dat was gezellig!
Ik wens iedereen een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar. Zie jullie in 2018!
XXX
-
25 December 2017 - 01:01
Harrie:
Weer een prachtig verhaal, Juul. Super -
25 December 2017 - 09:28
Ans Hilberink:
Lieve Juul, dank je wel voor je mooie cadeau. Een mooi inkijkje in je drukke leven in Clinton en omgeving. Je snuift de Amerikaanse cultuur, maakt de dingen mee en deelt ook over de Nederlandse cultuur. Verwondering over en weer lijkt me. Tuurlijk heb je nu wat heimwee, dat hebben wij ook naar jou. Dat hoort ook erg bij deze tijd. Een tijd waarin je je ook realiseert waar je nu bent en hoe bijzonder dat is. Het is nog maar (of alweer?) een jaar geleden dat we aan de kersttafel een foto maakten van ons allen om op te sturen naar Darci en Steve. En nu vier je daar Kerst met deze familie. Ik wens jou en ieder om je heen hele fijne Kerstdagen hoor en hoop dat we volgend jaar weer samen de herinneringen ophalen.. Liefs Ans -
25 December 2017 - 11:12
Arno:
Wat een strenge ouders heb je toch Juul -
25 December 2017 - 11:35
Bert:
Mooi verhaal Juul! Fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar! -
25 December 2017 - 14:04
Liesbeth:
Bedankt voor dit kerstcadeautje lieverd. Ben je op deze eerste kerstdag toch nog een beetje bij ons! Ook wij missen jou extra deze maand waarin je én je achtiende verjaardag vierde, kerst en oud & nieuw. En allemaal zonder dat we bij elkaar zijn. In gedachten zijn we gelukkig wel bij elkaar. Dus maak er een mooie kerst van schat, samen met je Amerikaanse familieleden. Eindelijk een witte kerst voor jou! Veel liefs -
25 December 2017 - 14:05
Liesbeth:
Bedankt voor dit kerstcadeautje lieverd. Ben je op deze eerste kerstdag toch nog een beetje bij ons! Ook wij missen jou extra deze maand waarin je én je achtiende verjaardag vierde, kerst en oud & nieuw. En allemaal zonder dat we bij elkaar zijn. In gedachten zijn we gelukkig wel bij elkaar. Dus maak er een mooie kerst van schat, samen met je Amerikaanse familieleden. Eindelijk een witte kerst voor jou! Veel liefs -
25 December 2017 - 21:46
Kallie:
Bedankt voor dit super mooie geweldige toffe leuke kerstcadeau -
25 December 2017 - 22:27
Ruth:
Wat leuk dat je ons weer helemaal op de hoogte stelt van wat je allemaal voor mega leuke dingen doet (zonder ons -
26 December 2017 - 12:07
Estra:
Lieve Juul, wat leuk om weer te lezen hoe het met je gaat in het kkkkoude Amerika! Eindelijk een witte kerst, we zijn jaloers ;-). Ik kan me goed voorstellen dat je deze maand wat meer heimwee hebt dan daarvoor, hopelijk wordt het vanaf het nieuwe jaar weer makkelijker. Maar hé wat doe je leuke dingen! En in februari met je oom en tante skiën in Montana, hoe cool is dat! Lieve Juul, veel plezier de komende tijd. Met oud & nieuw zullen wij zeker aan je denken én op jouw Amerikaanse avontuur toosten. Dikke xxx -
26 December 2017 - 12:36
Opa En Oma:
Lieve Juul,
Het was leuk om je gisteren tijdens ons kerstdiner te kunnen zien en spreken. Afgelopen vrijdag hadden oma en je mama samen de boodschappen gedaan. Alles was dus super voorbereid. En de gerechten smaakten geweldig. Het was natuurlijk een beetje slikken dat jij er niet bij zou zijn wisten we vorig jaar al. Dus hadden we een heel lange tijd om ons daarop voor te bereiden. Maar toch was het vreemd en een beetje verdrietig. Ik vind het weer geweldig je verslag te lezen en verwonder mij erover hoe druk je bent en hoe je de americanway of live opsnuift. Een Nederlands gezegde luidt: "Je braadt de boter er wel uit". Juul, nu komt oma aan de beurt. Liefs en geniet! Opa.
Lieve Juul,
Wat leuk om te lezen hoe jij het leven voluit leeft en dat alles in een ook voor jou andere cultuur. Juul ik ben echt trots op je.
Het was fijn om je gisteren even te kunnen zien en zo was je even bij ons.
Juul, geniet van alles wat op je pad komt, de leuke waardevolle dingen neem je mee voor de rest van je leven en wat minder is laat je lekker daar.
Liefs van Oma
-
27 December 2017 - 15:18
Simone:
Lieve Juul,
Wat maak je ontzettend veel nieuwe en mooie dingen mee. Ook dingen die je thuis niet mocht hahaha!
Super dat je toch weer even de moeite neemt om ons mee te nemen in jouw belevenissen. Meis, ik kan me voorstellen dat dit een beetje een lastige maand is, maar nog een paar dagen en het is 2018! Het jaar dat je weer thuiskomt :).. Meis we proosten op jou met oud en nieuw! (en zullen je uiteraard missen) liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
